رابطه ی بین طرحواره های ناسازگارانه ی اولیه و سبک دلبستگی در زنان دارای خیانت زناشویی

خیانت زناشویی موضوعی است که زوج درمانگران به صورت منظم در کارهای بالینی‌شان با آن مواجه می‌شوند و می‌تواند تجربه‌ ای گیج‌کننده و دردناک بر همه‌ی کسانی باشد که درگیر با آن هستند. این پژوهش بمنظور بررسی رابطه‌ی بین سبک دلبستگی و طرحواره‌های ناسازگارانه‌ی اولیه در زنان دارای خیانت زناشویی شهر تهران طراحی و اجرا گردید. آزمودنی‌ها شامل 82 نفر از زنانی بود که به علت خیانت زناشویی به مراکز کاهش طلاق بهزیستی استان تهران در بازه‌ی زمانی مهر 88 تا شهریور 89 ارجاع داده شده بودند. داده-های پژوهش با استفاده از پرسشنامه‌های طرحواره‌های ناسازگارانه‌ی اولیه‌ی یانگ، سبک دلبستگی هازن و شیور گردآوری شد. یافته‌ها حاکی از آن است که بین سبک دلبستگی اجتنابی و 4 طرحواره‌های حوزه (بریدگی- طرد، خودگردانی و عملکرد مختل، محدودیت مختل، گوش به زنگی بیش از حد و بازداری) رابطه‌ای مثبت و معنادار وجود دارد. بین سبک دلبستگی دوسوگرا و طرحواره‌های حوزه‌ی بریدگی طرد، خود گردانی و عملکرد مختل و حوزه‌ی گوش به زنگی بیش از حد و بازداری رابطه‌ای مثبت و معنادار یافت شد. یافته‌ها، رابطه‌ای منفی و معنادار را بین سبک دلبستگی ایمن و طرحواره‌های حوزه‌ی بریدگی طرد و خود گردانی و عملکرد مختل و حوزه‌ی گوش به زنگی بیش از حد و بازداری نشان دادند.